Er is de afgelopen tijd veel gesproken over Marokkanen en over Wilders en al die toejuichers. Ik ga jullie niet vermoeien met een moeilijk verhaal over het al dan niet juridisch door de beugel kunnen van deze uitspraak, temeer omdat ik geen enkele juridische achtergrond heb en er dus niets zinnigs over kan zeggen in dat opzicht.
Wat mij wel opviel is dat er een enorme ophef is ontstaan over het roepen van ‘minder Marokkanen’, terwijl Wilders dat in veredelde versie al jaren riep. Kennelijk is hij nu te ver gegaan, ook voor de overige politici. Maar hoe kan dat? Ik heb er een theorie over bedacht.
Het viel me namelijk op dat er de laatste tijd weer veel bussen af en aan rijden naar de Keukenhof. En dan vooral bussen met Duitsers; bejaarde Duitsers om precies te zijn. Hoe kan dat toch? Hoe kan het, dat er iets zo saais als de Keukenhof bestaat, en dat daar bussen en bussen vol met oude Duitsers naartoe rijden? Op de website van de Keukenhof las ik dat het park officieel een bloemententoonstelling is geworden in 1949. Je begrijpt natuurlijk meteen wat ik bedoel; alles viel direct op zijn plaats. In 1949 was er eindelijk een antwoord op de vraag over hoe Duitsland boete zou moeten doen voor alle schade die was berokkend tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het was een tijd lang een punt van discussie; landen vonden het straffen van de individuen die verantwoordelijk waren voor alle misère niet voldoende; het hele land moest gestraft worden, en flink ook, maar dan wel zodanig dat de burgers niet zouden merken dat de straf voor Duitsland net zo inhumaan en discriminerend was als de misdaden waarvoor ze terecht stond. Het moest er dus uit komen te zien alsof het heel erg leuk was, terwijl het eigenlijk een ware martelgang met een zeker einde betrof. Gelukkig lag er in Lisse nog een landgoed met onbekende bestemming voor het grijpen en voilà! daar was in 1949 de Keukenhof. Attlee, Truman, Auriol en zelfs Drees vonden het een goed idee: ieder jaar zouden er bussen vol met Duitsers afgevoerd worden naar een tuin met allemaal tulpen, waar het zo saai was dat ze vanzelf zouden sterven. In de jaren dat het bijzonder leuk was in de Keukenhof zou er een salmonella bacterie losgelaten worden in het park, om de dood van deze bloemenkijkers toch zeker te kunnen stellen. (Hoe ik dat weet? Heb jij ooit een bus terug zien komen uit de Keukenhof? Nee. Ze gaan er alleen maar naartoe.)
Nu hoor ik u vragen: dit is een belachelijk verhaal, en wat heeft het in vredesnaam te maken met Marokkanen en Wilders? Nu kijk; bij initiatie in de Tweede Kamer, Eerste Kamer of het kabinet wordt allen verteld dat dit de gang van zaken is, en moet men, net als bij Wie Is De Mol? een contract tekenen waarin staat dat ze het staatsgeheim niet zullen verraden. (Vandaar ook dat zelfs de grootste idealisten direct draaikonten worden bij hun installatie in het politieke bestel; je kunt zo’n geheim niet met elkaar delen zonder ook een beetje vrienden te worden met je ergste vijanden en je idealen te verloochenen.) Wilders rook in dit complot een mooie kans, al in 2012 richtte hij zijn Polenmeldpunt op, zodat hij onze Oost-Europese vrienden zou kunnen lokaliseren en af zou kunnen voeren naar de Keukenhof, waarna ze nooit meer gezien zouden worden. Omdat hij daarmee bijna het grootste geheim van onze geschiedenis verraadde kreeg hij een Zwarte Piet en moest hij even dimmen. Dat deed hij, en hij besloot zijn pijlen maar weer eens te richten op die andere etnische minderheid: de Marokkanen. Een lekkere verkiezingscampagne kwam eraan, en daarna nog een keer de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen. Onze pluizige Zuid-Nederlander was op dreef en flapte er zomaar iets uit: Willen jullie minder Marokkanen? De PvdA en de VVD zijn weer woedend: hoe kan die Limburgse peroxide-verslaafde ons tot twee keer toe zo in gevaar brengen? En daarom is de PvdA nu boos: Geert is nu te ver gegaan met de dingen die hij heeft gezegd. En wij maar denken dat het over de Marokkanen ging. Het ging natuurlijk allemaal over de ware aard van de Keukenhof, en over Wilders’ geheime plan om alle Marokkanen die in Nederland wonen in bussen te stoppen en af te voeren naar de Keukenhof, alwaar ze een zekere dood zouden sterven samen met de Duitsers die er ook dit jaar weer zijn. Wat wij nog niet weten is dat iemand als Spekman het in essentie met Wilders eens is, alleen weet hij het op zo’n manier te verwoorden dat je niet doorhebt dat het over de Keukenhof gaat. ‘Je moet ze voor de ogen van hun eigen mensen vernederen.’ Wat is er vernederender dan doodmoe, met een hooikoorts neus en dikke ogen neer te vallen in veld met tulpen of  op een stapel Duitsers? Precies. Zoals ik al zei: als je met elkaar zo’n geheim moet bewaren moet je wel vrienden worden met je ergste vijanden en ga je je idealen verloochenen.
Dus lieve mensen, stop uw aangiftes tegen Wilders. Hij gaat net zo lang door als dat zij er zijn. En met zij bedoel ik natuurlijk niet Marokkanen, maar tulpen die in bloei staan. En daarom moet de Keukenhof sluiten, want alleen dan kunnen we voorkomen dat dit nog langer zo doorgaat. Duitsland heeft lang genoeg boete gedaan. Het is tijd voor verandering: geen bussen, geen bloembollen en geen tulpen meer. Laten we met zijn allen naar de Keukenhof gaan om alle bloemen te trekken zodat we aan het eind van de dag kunnen zeggen: dit nooit weer.