“Nee,” antwoord een nederige dominee, “ik doe liever niet mee.” Hij pakt snel zijn glas en begint door zijn rietje het glas limonade leeg te drinken dat voor hem staat. “Aaah, kom op nou,” probeert Arjan nog, maar hij krijgt de dominee niet mee. De PKN (Protestantse Kerk Nederland) heeft een bijzonder gezellig voorstel gedaan voor de dominees in Nederland: stoelendansen. Iedere twaalf jaar moet een dominee gaan rouleren van standplaats. De dominees zien het niet echt zitten, maar ik vind het een dolletjes plan. Het is namelijk niet alleen de bedoeling dat ze bij de protestantse kerken gaan rouleren, maar ook meer gaan samenwerken met andere kerken. Zelf ben ik er nog het meeste voor om alle predikers van alle soorten gebedshuizen iedere 12 jaar te laten rouleren. Dat bevordert de integratie en culturele diversiteit in religie. Zo leer je nog eens wat van elkander. In mijn hoofd bestaat het beeld van een imam die oproept tot gebed in zijn nieuwe katholieke kerk en er tot zijn verbazing achter komt dat er in Amsterdam maar 10 katholieken wonen. Niet getreurd, denkt de imam, over 12 jaar mag ik in Limburg als gereformeerde voorganger proberen.  Wat denk je van de katholieke priester die in zijn sabbatical als Joodse rabbijn snel trouwt met zijn langdurige geliefde? Wat een vrijheid, wat een genot. Extra leuk wordt het als je als pandit één dag voordat je weggaat nog even beledigingen roept jegens de protestanten, om vervolgens de volgende dag diezelfde beschuldigingen weerwoord te geven, en zo meteen een beetje sjeu geven aan zijn komst als nieuwe voorganger. Of dat je per ongeluk het verkeerde boek meeneemt: “En dan nu psalm 91”, terwijl je de Hadith openslaat. De kerken zouden volstromen. De ene week ben je een gospelkoor aan het inleiden, en een week later mag je genieten van de polyfonische samenzang van het Limburgs Gregoriaans bejaardenkoor. Volgens Arjan Plaisier, de scriba (de secretaris, want ze moeten overal een speciale naam voor hebben, vraag me niet waarom) van de PKN, is secularisatie er de reden van dat ze meer moeten gaan samenwerken met andere kerken. Ik zeg: waarom niet af en toe een atheïst uitnodigen? Wij goddelozen kunnen het ook goed hebben over bezinning en rust. Met veel liefde en toewijding zou ik voor uw kerkgenootschap een lezing voorbereiden over het nut en de noodzaak van de bezinning rondom de vraag: wat betekent het als je gelooft?
Zelf geloof ik bijvoorbeeld dat mijn onderburen buitengewoon luidruchtig lopen, maar ik weet niet wat dat betekent. Ik geloof dat ik er af en toe horendol van wordt. Ik geloof dat ik soms iets zinnigs te zeggen heb, maar daar denkt de internetredactie van Trouw dan anders over; die geloven weer dat het niet nodig is nog iets van ze te laten horen. Ik geloof dat ik dat best onaardig vind, omdat ik toch de moeite heb genomen om iets op te schrijven wat me de moeite waard leek, maar daar zijn de meningen kennelijk over verdeeld. Misschien moet ik een sympathieke dominee maar eens vragen een dagje in mijn schoenen te lopen.

Ik zou het voorstel van de PKN wat breder willen trekken: iedereen een dagje in de schoenen van een ander. Mijn zwager een dagje als vluchteling door het leven, terwijl een bankdirecteur zijn baan overneemt en een dag lang moet zorgen voor epilepsiepatiënten van 35 met het niveau van een 8-jarige. En die vluchteling mag dan een keer samen met Rudolph van Veen een taart bakken. En Donald Trump een dag als Mexicaan; kijken of hij dan nog steeds wil dat er een muur gebouwd wordt. Merkel als Poetin, hoe zouden de grenzen dan bewaakt moeten worden? En de voormalig directeur van Volkswagen kan dan door het leven als de voormalig directeur van de FIFA. Of nou ja, misschien is dat niet echt nodig.