Iedereen kent ze wel, de TED-talks. Ze zijn mateloos populair, als een soort licht gewicht inspiratie waar je naar op zoek gaat als je met een milde depressie of zware PMS denkt dat het nooit meer goed komt en iemand wil horen zeggen dat alles zich nog ten goede kan keren, maar ja, dat zou jezelf ook zeggen als je gevraagd werd een positief praatje te geven op een podium. Als je eenmaal aan het kijken bent kun je niet meer ophouden; je klikt van het ene filmpje naar het andere, en zo zie je een man die een geit meeneemt naar zijn praatje, gewoon om iets ludieks te doen (aldus hijzelf, losse, ludieke gozer die hij is) of een vrouw die gescheiden is en gewoon even wilde zeggen dat er na een scheiding ook nog een leven is, of in haar geval ook na drie scheidingen. Het doel van de TED-talks blijft echter te allen tijde volstrekt onduidelijk. Ik vermoed dat dit met opzet is, zodat je als kijker gedwongen bent alle filmpjes te kijken op zoek naar een aanwijzing. Als je goed kijkt valt het op dat de spreker zelf ook niet echt een idee heeft van wat ze komen doen. Ze hebben het eigenlijk de hele tijd over zichzelf, alsof ze een gesproken dating profiel aan het maken zijn. Het is zelfs zo persoonlijk dat je serieuze vragen kunt stellen bij de algemene toepasbaarheid van de inhoud van hun sprekerij. Als ze het niet over zichzelf hebben, dan gaat het wel over het ‘product’ dat ze bedacht hebben, of dat nu een denkwijze of een fysiek product is. De ondertitel van TED-talks is ‘inspiration’ en dan nog iets, maar het woord ‘inspiratie’ valt opvallend weinig. Veel vaker hoor je ‘capitalise’ of ‘economy’ of ‘profit’, zelfs als het gaat over ‘profit in life experience’ zoals de man met de geit. Lekker concreet dus. Naast een BOD (Bewust Onduidelijk Doel) vallen de TED-talks uiteen in vage algemeenheden (VA’s) als ‘jezelf liefhebben’ (oh ja, goed dat je het zegt joh, was het bijna vergeten. Ik ga het gelijk even doen.) of ‘gaan voor ervaringen met meer intrinsieke waarde dan wat je anders op hetzelfde moment had gedaan’ (de man met de geit). Na het zien van het filmpje met de man met de geit kreeg ik gelijk zin om de tijd even terug te draaien en mij in te denken wat ik als andere ervaring had kunnen doen met meer intrinsieke waarde dan het bekijken van dat filmpje. Het beste idee dat ik had was de TED-talk website hacken om dat filmpje te verwijderen. Misschien had de beste man dan toch gelijk. Nou ja. Dit alles gezegd hebbende is er nog het derde punt: TED-talks en TED-sprekers schrijven je altijd voor dat je iets moet gaan doen wat je niet al doet. De suggestie van de mevrouw met de drie scheidingen was dat je bijvoorbeeld met jezelf zou kunnen trouwen, dat had zij immers gedaan zodat ze lekker nog een keer kon trouwen. Bovendien had ze nu eindelijk eens een goed huwelijk. Het leek mij vooral dat ze in de war was, waardoor ik nu met smart wacht op het moment dat ze ruzie met zichzelf krijgt, zoals verwarde mensen weleens lijken te hebben, en van zichzelf gaat scheiden.
TED-talks zijn voor de hersenen wat gephotoshopte foto’s in tijdschriften zijn voor het lichaam. Een onbereikbaar ideaal. Nu wisten we dat allemaal al, maar wat nog erger is, is dat je tegenwoordig continu moet lezen dat je je toch echt wel even goed moet realiseren hoe alles wordt gephotoshopt, maar dat je er desondanks ook zo uit moet zien, dat je billen getraind moeten worden, dat je net zo lang avocado’s moet eten tot je erbij neervalt, je je een flauwte moet eten aan quinoa en dat je haar wassen niet goed voor je is, of jawel dat eerste was een grap, nee toch niet ik meende het echt, je moet echt niet nooit je haar wassen, liever gewoon niet. Dat heet namelijk geen inspiratie, dat heet aanstormende zenuwinzinking. TED-talks, met hun BOD’s en hun VA’s en hun eindeloos verhalende verhalen over hun eigen falen en hoe het hen sterker heeft gemaakt doen precies hetzelfde voor je hersenen. Als je net even dacht gelukkig te zijn, ga dan lekker TED-talks kijken, dan weet je weer precies wat je allemaal nog niet doet in je leven dat je wel zou moeten doen. Neem een geit, of trouw met jezelf. Of pleur gewoon je laptop het raam uit. Doe hoe dan ook wat voor jou de meeste intrinsieke waarde heeft. Je moet tenslotte kapitaliseren op je levenservaring voordat het te laat is. Anders ben je echt een loser.